از پرکاربردترین مقاطع فولادی در صنعت ساختمان سازی، میلگردها هستند که بر اساس جنس، خصوصیات مکانیکی، قطر مقطع، شکل ظاهری (نوع آج) و مقاوم بودن در برابر نیروهای کششی به انواع مختلفی تقسیم بندی می شوند. میلگردها از نظر شکل ظاهری به دو صورت ساده (بدون آج) و آجدار در بازار وجود دارد. در ادامه مقاله قصد داریم تفاوت های بین میلگرد ساده و آجدار را شرح دهیم.
میلگرد ساده
به طورکلی میلگردهایی که سطح آن بدون آج باشد را میلگردهای ساده می گویند. استفاده از میلگردهای ساده در صنعت برای ایجاد استحکام، افزایش مقاومت بتن، جوشکاری و آهنگری و در صنعت ساختمان سازی برای ساخت بناها، ستون های بتنی، زیرسازی، مقاوم سازی ساختمان ها و افزایش نیروی کششی بتن در هنگام زلزله کاربرد گسترده ای دارد. میلگردها طبق استاندارد در طول های 6 یا 12 متر و همچنین در قطرهای مختلفی از 6 تا 200 میلی متر ساخته می شوند.
میلگرد آجدار
به میلگردهایی که در سطح آن آج وجود داشته باشد، میلگرد آجدار می گویند. آج این نوع میلگردها، به شکل های مختلفی مانند مارپیچ، یکنواخت، دوکی شکل و یا مرکب تولید می شوند که هر کدام از آن ها از لحاظ درصد کربن، میزان سختی و قابلیت خم پذیری با یکدیگر متفاوت هستند. میلگردهای A2، A3 و A4 شامل این نوع میلگردها می شوند. میلگردهای آجدار در فرآیند تولید خاموت، سنجاقی، رکابی، عصایی و زیگراگ به کار می رود که هر کدام از آن ها در مراحل متفاوت مسلح کردن بتن استفاده می شوند.
تفاوت بین میلگرد ساده و میلگرد آجدار
در این قسمت قصد داریم این دو نوع محصول را از نظر سایز، جنس و تولید آن ها با یکدیگر مقایسه کنیم:
از لحاظ سایز
تمام میلگردها، بر اساس استاندارد جهانی تولید و سپس به بازار عرضه می شوند. به طورکلی میلگردها به دو نوع زیر تقسیم بندی می شوند:
انواع میلگرد آجدار به دو صورت شاخه و کلاف در سایزهای 5.5 الی 40 میلی متر
انواع میلگرد ساده به دو صورت شاخه و کلاف در سایزهای 5.5 الی 20 میلی متر و به کاربردن آن ها در صنعت و ساختمان سازی
از لحاظ مواد تشکیل دهنده
مواد تشکیل دهنده ی موجود در فرآیند تولید میلگردها متفاوت است و همین امر سبب می شود که هر کدام از آن ها از لحاظ مقاومت کششی، طول عمر و میزان فرسایش با یکدیگر تفاوت داشته باشد. از لحاظ جنس، میلگردها به انواع زیر تقسیم بندی می شوند که عبارت است از:
میلگرد اروپایی
میلگرد فولاد کربن
میلگرد روکش اپوکسی
میلگرد گالوانیزه
میلگرد فولاد استنلس یا (ضد زنگ)
میلگرد فایبر گلاس
از لحاظ روش تولید
مراحل ساخت میلگرد در هر کشوری بر اساس شرایط اقلیمی و یا آب و هوایی آن متفاوت است؛ ولی به طور کلی، میلگردها طبق دو روش زیر تولید می شوند.
روش آلیاژسازی (آنالیز شیمیایی)
در این روش، از طریق افزودن آلیاژهایی مانند وانادیوم، نیوبیوم، تیتانیوم و… به فولاد، باعث افزایش قابل توجهی در خواص فیزیکی و شیمیایی میلگردها می شود. و در نهایت پس از پایان مراحل تولید، میلگردها را در معرض هوای سرد قرار می دهند، به همین علت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن ها از سطح بیرونی تا مرکز آن کاملاً یکسان است. میلگردهایی که از طریق این روش تولید می شوند، برای مناطق زلزله خیز بسیار کاربرد دارد.
روش ترمکس (فناوری QST)
در این روش، پس از تولید میلگرد در مرحله ی نورد گرم و با عبور دادن یکباره آن ها به داخل لوله یا همان محفظه خنک سازی، باعث سریع خنک شدن آن ها با آب و روغن و افزایش شکنندگی و سختی سطح میلگرد شود. از آن جایی که سردسازی میلگرد در این مرحله سریع و سطحی انجام شده است؛ این عمل سبب می شود که سطح میلگرد سرد شده ولی مرکز آن داغ باشد. پس در مرحله ی خنک سازی، با انتقال گرما از مرکز به سطح موجب افزایش شکل پذیری میلگرد و همچنین حذف شکنندگی در سطح آن می شود.
میلگردهایی که از طریق این روش تولید می شوند، از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است. ولی استفاده از آن ها در مناطق زلزله خیز پیشنهاد نمی شود؛ زیرا از مقاومت پایین و حداقل استحکام 500 نیوتن بر متر مربع برخوردار است.
