اجزای مختلف یک سازه فولادی، با استفاده از یکسری اتصالات در کنار یکدیگر قرار می گیرند. یکی از این اتصالات، اتصالات جوشی می باشد که تاثیر بسزایی در صنعت ساختمان سازی دارد. اتصالات جوشی به فرایندی گفته می شود که در آن ابتدا و انتهای دو فلز به یکدیگر وصل شده و آنها را با یکدیگر یکپارچه می کند. وجود انواع مختلفی از اتصالات جوشکاری، بیانگر کارکرد درست سازه در آینده است که با وجود داشتن مزایایی از قبیل اتصال قطعات در نقاط دشوار، انعطاف پذیری بالا، مقرون به صرفه و کم حجم بودن، آن را به یک امر ضروری در حوزه عمران و ساخت و ساز تبدیل کرده. ما در این مقاله قصد داریم شما را با انواع اتصالات جوشی و کاربردی که دارد بیشتر آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید.
انواع اتصالات جوشی فلز
قطعات مختلف فلزی، با توجه به موقعیت و استفاده از انواع اتصالاتی به دیگر متصل می شوند که این اتصالات شامل انواع مختلفی از جمله موارد زیر نیز می باشند.
– اتصال جوشی لب به لب
– اتصال سپری
– اتصال پوششی
– اتصال گوشه ای
– اتصال پیشانی یا لبه
– فورجینگ
اتصال جوشی لب به لب
اتصال جوشی لب به لب، از جمله رایج ترین و ساده ترین انواع اتصالات جوشی با کیفیت میباشد که معمولا جهت اتصال سیستم های لوله مانند اتصال لوله به لوله یا لوله به فلنج و همچنین اتصالات قطعات ساختمانی، دریچه ها و سایر تجهیزات مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، در این نوع اتصال، اندازه محل جوش لازم است در حداقل ترین حالت ممکن بوده و همچنین ضخامت دو قطعه نیز با یکدیگر برابر باشد.
اتصال سپری
اتصال سپری، یکی از انواع اتصالات جوشی می باشد که بخش عمده ای از اتصالات سازه را به خود اختصاص داده و در مواردی همچون صنعت ساخت و ساز، صنعت خودروسازی و ماشین آلات نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در این اتصال دو قطعه فولادی، به طوریکه لبه ی یکی در مرکز دیگری و بصورت زاویه 90 درجه باشد، جوش خورده و به شکل T یا l در می آید.
اتصال پوششی
اتصال پوششی، اتصالی است که معمولا جهت اتصال قطعاتی با ضخامت متفاوت و با توجه به شرایط استفاده از آنها مورد استفاده قرار می گیرد و برخلاف اتصالات لب به لب، نیازی به آماده سازی و یا برش قطعات قبل از جوشکاری ندارد. به این صورت که در آن دو قطعه به طوریکه که یکدیگر را پوشش دهند بر روی یکدیگر قرار گرفته و جوش می خورد. برخلاف اتصال لب به لب نیازی به آماده سازی قطعات قبل از جوشکاری نیست و دارای مدت زمان کوتاهی در انجام عملیات می باشد. از همین رو در مقایسه با سایر اتصالات جوشی، کاربرد بیشتری نیز دارد.
اتصال گوشه ای
در این نوع اتصال، دو قطعه فلزی در یک زاویه (معمولا 90 درجه) و به شکل، U، J و V جوش میخورند. جوشکاری به روش گوشه ای یا گونیا، در برابر پیچش مقاوم است، از همین رو اغلب در صنایع ورق فولادی، جهت ساخت انواع جعبه و قاب و همچنین ساخت تیر و ستون ها مورد استفاده قرار می گیرند.
اتصال پیشانی
در اتصال پیشانی که به آن اتصال لبه نیز گفته می شود، لبه ی قطعات فلزی با ضخامت متفاوت و بصورت موازی به یکدیگر جوش می خورند. علاوه بر این، در این نوع اتصال، جوش به طور کامل در فلز نفوذ نمی کند و در تحمل نیروی وارد بر سازه دارای استحکام پایین بوده و شکننده است. از همین رو جهت استفاده در موارد سنگین تر مناسب نیست.
فورجینگ
در روش جوشکاری فورجینگ، قطعات قلزی، از طریق ذوب شدن و بدون اینکه به فلز پرکننده نیاز داشته باشند، به یکدیگر متصل می شوند، از همین رو معمولا جهت ساخت مخازن تحت فشار، دیگ ها و سلاح مورد استفاده قرار می گیرد.
کاربرد اتصالات جوشی فلزات
به طور کلی، میتوان گفت که کیفیت بهتر اتصالات جوشی در هنگام جوشکاری، به سه عامل نوع جوش، اتصال و مهارت اپراتور بستگی دارد که در صنایع مختلفی از جمله صنعت ساختمان سازی، صنعت خودروسازی، صنعت هوا فضا و غیره نیز کاربرد فراوان دارد.
